Jakie są uzależnienia: kompleksowy przewodnik po nałogach i ich rodzajach

Uzależnienie to stan psychiczny, a niekiedy także fizyczny. Wynika on z interakcji pomiędzy organizmem a środkiem uzależniającym. Taka definicja pochodzi od Komitetu Ekspertów WHO z 1969 roku. Uzależnienie charakteryzuje się zmianą zachowania. Obejmuje też konieczność zażywania środka w sposób ciągły lub okresowy. Celem jest doznanie wpływu na psychikę. Niekiedy służy unikaniu przykrych objawów wynikających z jego braku. Tolerancja na środek może wystąpić równocześnie. Dlatego silne pragnienie alkoholu jest typowym przykładem. Obejmuje ono uzależnienie psychiczne. Wyróżniamy również uzależnienie fizyczne i społeczne. Uzależnienie psychiczne polega na silnych gratyfikacjach emocjonalnych. Uzależnienie fizyczne wynika z wpływu środka na procesy metaboliczne organizmu. Uzależnienie społeczne związane jest z chęcią przynależności do grup. Osoba może być uzależniona od więcej niż jednego środka.

Rodzaje uzależnień: klasyfikacja i charakterystyka nałogów

Ta sekcja definiuje uzależnienie w kontekście psychologicznym i fizycznym. Przedstawia jego kluczowe cechy oraz kompleksową klasyfikację rodzajów nałogów. Omówione zostaną uzależnienia od substancji psychoaktywnych. Obejmie także coraz powszechniejsze uzależnienia behawioralne. Uwzględni ich specyfikę i ewolucję w zmieniającym się społeczeństwie. Celem jest zapewnienie czytelnikowi pełnego zrozumienia, jakie formy może przybierać uzależnienie.

Uzależnienie to stan psychiczny, a niekiedy także fizyczny. Wynika on z interakcji pomiędzy organizmem a środkiem uzależniającym. Taka definicja pochodzi od Komitetu Ekspertów WHO z 1969 roku. Uzależnienie charakteryzuje się zmianą zachowania. Obejmuje też konieczność zażywania środka w sposób ciągły lub okresowy. Celem jest doznanie wpływu na psychikę. Niekiedy służy unikaniu przykrych objawów wynikających z jego braku. Tolerancja na środek może wystąpić równocześnie. Dlatego silne pragnienie alkoholu jest typowym przykładem. Obejmuje ono uzależnienie psychiczne. Wyróżniamy również uzależnienie fizyczne i społeczne. Uzależnienie psychiczne polega na silnych gratyfikacjach emocjonalnych. Uzależnienie fizyczne wynika z wpływu środka na procesy metaboliczne organizmu. Uzależnienie społeczne związane jest z chęcią przynależności do grup. Osoba może być uzależniona od więcej niż jednego środka.

Uzależnienia od substancji psychoaktywnych obejmują środki chemiczne. Zmieniają one samopoczucie i odbiór rzeczywistości. Przyjmowanie tych substancji wiąże się z dużym prawdopodobieństwem uzależnienia. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) dzieli te substancje na wiele kategorii. Opiaty obejmują heroina, morfina. Psychostymulanty to amfetamina, metamfetamina. Halucynogeny obejmują DMT. Inne kategorie to Kokaina, Marihuana i haszysz, Psychodeliki (np. LSD-25), Środki lotne (np. kleje), Leki uspokajające i barbiturany. Do substancji psychoaktywnych zalicza się również nikotyna oraz alkohol. Często spotykamy uzależnienia mieszane. Oznacza to uzależnienie od więcej niż jednego środka. WHO-klasyfikuje-uzależnienia na podstawie ich wpływu na organizm i psychikę. Dlatego zrozumienie tych podziałów jest kluczowe dla diagnostyki.

Zjawisko uzależnień przybiera współcześnie rozmaite formy. Ewoluują one w miarę postępujących zmian społecznych, technologicznych i kulturowych. Uzależnienia behawioralne stają się coraz powszechniejsze. Są one formą uzależnienia od czynności lub popędów. Do najczęstszych przykładów należą hazard, internet, gry komputerowe, zakupy, jedzenie, seks, ćwiczenia, media społecznościowe. Nawet chirurgia plastyczna może stać się przedmiotem uzależnienia. Hazard-jest-uzależnieniem behawioralnym i dotyka wielu osób. Uzależnienie od smartfonów, czyli fonoholizm, rodzi się z nadmiernej więzi z urządzeniem. Uzależnienie od fast foodów to forma uzależnienia od jedzenia. Uzależnienie od miłości również występuje. Badania wskazują, że cykl emocji przypomina uzależnienia. Wczesne rozpoznanie uzależnienia behawioralnego jest kluczowe, ponieważ jego objawy mogą być początkowo mylone z codziennymi nawykami.

Zgodnie z definicją Komitetu Ekspertów WHO z 1969 roku: uzależnienie (drug dependence) jest to stan psychiczny, a niekiedy także fizyczny, wynikający z interakcji pomiędzy organizmem a środkiem uzależniającym, charakteryzujący się zmianą zachowania oraz innymi reakcjami, do których należy konieczność zażywania tego środka, w sposób ciągły lub okresowy, w celu doznania jego wpływu na psychikę, a niekiedy także po to, aby unikniÄ Ä‡ przykrych objawów wynikajÄ cych z jego braku. Tolerancja może wystÄ pić równoczeÅ›nie. – Komitet Ekspertów WHO

Poniżej przedstawiamy 8 najczęstszych typów uzależnień. Warto je znać.

  • Alkoholizm: silna potrzeba spożywania alkoholu z utratą kontroli.
  • Narkomania: kompulsywne zażywanie narkotyków, niszczące zdrowie.
  • Lekomania: nadużywanie leków, często uspokajających lub nasennych.
  • Nikotynizm: uzależnienie od nikotyny, prowadzące do chorób płuc. Nikotyna-to-substancja psychoaktywna powszechnie używana.
  • Hazard: obsesyjne uczestnictwo w grach losowych, mimo strat.
  • Internet i gry komputerowe: nadmierne spędzanie czasu online, izolacja.
  • Zakupoholizm: niekontrolowane i kompulsywne wydawanie pieniędzy.
  • Ćwiczenia: rygorystyczne treningi, prowadzące do zaniedbywania innych sfer życia. 10% biegaczy i kulturystów jest uzależnionych.

Uzależnienia od substancji i behawioralne mają wiele różnic. Poniższa tabela przedstawia ich kluczowe kryteria.

Kryterium Uzależnienia od substancji Uzależnienia behawioralne
Przedmiot uzależnienia Środki chemiczne (np. alkohol, narkotyki) Czynności, zachowania (np. hazard, internet)
Mechanizm działania Bezpośredni wpływ na OUN, zmiany neurochemiczne Stymulacja układu nagrody przez zachowanie
Objawy fizyczne Zespoły abstynencyjne, zmiany fizjologiczne Rzadko bezpośrednie, objawy psychosomatyczne
Objawy psychiczne Silne pragnienie, utrata kontroli, tolerancja Kompulsywność, utrata kontroli, obsesyjne myśli
Konsekwencje społeczne Problemy prawne, zdrowotne, rozpad relacji Izolacja, problemy finansowe, zaniedbanie obowiązków

Różnice w diagnozie i specyfice leczenia są znaczące. Uzależnienia od substancji wymagają często detoksykacji przed terapią. Uzależnienia behawioralne skupiają się na modyfikacji nawyków. Diagnostyka behawioralna może być trudniejsza. Objawy bywają mylone z codziennymi aktywnościami. Dlatego wczesne rozpoznanie jest tak ważne.

Czym różni się uzależnienie fizyczne od psychicznego?

Uzależnienie fizyczne polega na zmianach metabolicznych w organizmie. Zmiany te prowadzą do objawów odstawienia. Objawy te pojawiają się po przerwaniu zażywania substancji. Uzależnienie psychiczne to silne pragnienie. Jest to kompulsywna potrzeba zażywania substancji. Służy to gratyfikacji emocjonalnej. Dzieje się tak nawet bez fizycznych objawów odstawienia. Oba typy są poważne i wymagają interwencji.

Czy uzależnienie od zakupów jest rzeczywistym problemem?

Tak, zakupoholizm to uzależnienie behawioralne. Charakteryzuje się nadmiernym spędzaniem czasu i pieniędzy na zakupy. Często ma na celu rozładowanie napięcia emocjonalnego. Może prowadzić do poważnych problemów finansowych i rodzinnych. Praca psychoterapeuty koncentruje się na nauczaniu zdrowych strategii. Strategie te dotyczą zarządzania emocjami. To pomaga w wyjściu z nałogu.

Jakie są najnowsze trendy w uzależnieniach behawioralnych?

Współcześnie obserwuje się dynamiczny wzrost uzależnień behawioralnych. Dotyczy to zwłaszcza Internetu, gier komputerowych, mediów społecznościowych. Rośnie także świadomość problemów. Są to uzależnienie od jedzenia (fast foodów), chirurgii plastycznej czy nawet miłości. Te nowe formy uzależnień są odzwierciedleniem zmian. Zmiany te dotyczą społeczeństwa i technologii. Ich leczenie wymaga indywidualnego podejścia. Wczesne rozpoznanie jest tutaj kluczowe.

ROZPOWSZECHNIENIE UZALEZNIEN PL
Rozpowszechnienie wybranych uzależnień w Polsce (populacja ogólna 15-64 lata) - dane ESPAD/CBOS 2019/2021/2022

Warto przyjrzeć się, które uzależnienia są najczęstsze we współczesnym społeczeństwie. Zwiększaj swoją świadomość na temat różnych rodzajów uzależnień. To pozwoli na ich wczesne rozpoznanie.

Mechanizmy powstawania i objawy uzależnień: zrozumieć nałóg

Ta sekcja szczegółowo wyjaśnia procesy. Leżą one u podstaw rozwoju nałogu. Dotyczy to poziomu neurobiologicznego i psychospołecznego. Przedstawia kluczowe mechanizmy. Obejmują one rolę dopaminy w układzie nagrody mózgu. Analizuje również czynniki ryzyka. Ponadto omawia szeroki wachlarz objawów. Są to objawy fizyczne i behawioralne. Mogą one świadczyć o rozwijającym się uzależnieniu. Pomaga to w wczesnym rozpoznaniu problemu.

Mechanizmy uzależnień mają swoje korzenie w neurobiologii mózgu. Większość narkotyków wpływa na jego działanie. Wywołują one poczucie szczęścia. Jest to spowodowane uwolnieniem neurotransmitera dopaminy. Dopamina odgrywa kluczową rolę w układzie nagrody mózgu. Gdy osoba kontynuuje zażywanie narkotyku, mózg przyzwyczaja się do substancji. Wzrasta tolerancja. Osoba potrzebuje większych dawek dla tego samego efektu. Dlatego euforia po zażyciu staje się coraz trudniejsza do osiągnięcia. Dopamina-powoduje-szczęście chwilowe. Prowadzi jednak do trwałych zmian w funkcjonowaniu mózgu. Uzależnienie zmienia funkcjonowanie mózgu. Wyjście z nałogu jest przez to bardzo trudne.

Przyczyny uzależnień są złożone. Obejmują one czynniki psychologiczne i społeczne. Stres, traumy i presja społeczna mogą zwiększać podatność. Genetyka również odgrywa ważną rolę. Wczesna inicjacja alkoholowa jest czynnikiem ryzyka. Biologiczne, społeczne i rozwojowe uwarunkowania odgrywają ważną rolę. Mogą one zwiększać prawdopodobieństwo uzależnienia. Dlatego alkoholizm w rodzinie zwiększa ryzyko u potomstwa. Nie ma jednoznacznej przyczyny uzależnienia. Jedna osoba może wpaść w nałóg, inna nie. Używanie substancji bywa sposobem samoleczenia. Dzieje się tak przy obniżonym nastroju, lęku lub trudnościach interpersonalnych. Stres-jest-czynnikiem ryzyka aktywującym nałóg. Nadużywanie substancji psychoaktywnych może wywoływać zaburzenia psychiczne. Należą do nich depresja, lęk czy schizofrenia.

Wczesne objawy nałogu bywają subtelne. Stopniowy zanik zainteresowania szkołą, hobby czy przyjaciółmi to jeden z sygnałów. Można zauważyć nieoczekiwane zmiany nastroju. Inne wczesne sygnały to utrata apetytu lub jego nagły wzrost. Ospale i senne zachowanie również może świadczyć o problemie. Niespotykana dotąd agresja także jest alarmująca. Osoba uzależniona zazwyczaj zaprzecza, że ma problem. Ukrywanie problemu jest powszechnym mechanizmem obronnym. Uzależniony-ukrywa-problem ze wstydu lub lęku. Wahania temperatury ciała, skoki ciśnienia i nadmierna potliwość to częste objawy rozregulowanego organizmu uzależnionego. Warto znać te sygnały. Pomogą one wcześnie rozpoznać problem.

Poniżej przedstawiamy 10 konkretnych sygnałów ostrzegawczych. Świadczą one o uzależnieniu.

  • Zmiany nastroju: nieoczekiwane i powtarzające się wahania.
  • Źrenice: opornie reagujące na światło, często rozszerzone lub zwężone. Źrenice-reagują-opornie na zmiany oświetlenia.
  • Agresja: niespotykana dotąd, wybuchy złości bez powodu.
  • Apetyt: utrata lub nagły, znaczny wzrost łaknienia.
  • Ospałość i senność: nietypowe, występujące o dziwnych porach.
  • Znaki na ciele: niezwykłe plamy, zapachy lub ślady po iniekcjach.
  • Akcesoria: obecność lufek, fajek lub woreczków foliowych.
  • Nowe znajomości: nagłe nawiązanie kontaktów z nieznanymi osobami.
  • Kłamstwa: zwiększone ilości dowiedzionych kłamstw i manipulacji. Kłamstwa-wskazują na-problem z ukrywaniem nałogu.
  • Znikanie wartościowych rzeczy: pieniędzy lub przedmiotów z domu.

Długoterminowe skutki zażywania narkotyków są poważne. Wpływają one na wiele obszarów życia. Poniższa tabela przedstawia niektóre z nich.

Obszar Skutek Przykłady
Koncentracja Obniżona zdolność do skupienia uwagi Trudności w pracy/szkole, niemożność wykonania zadań
Uczenie się Problemy z przyswajaniem nowych informacji Spadek wyników edukacyjnych, trudności w nauce
Ocena sytuacji Zaburzone postrzeganie rzeczywistości, podejmowanie złych decyzji Ryzykowne zachowania, konflikty z prawem
Radzenie sobie ze stresem Brak zdrowych mechanizmów, ucieczka w substancje Zwiększona drażliwość, lęk, depresja
Zapamiętywanie Problemy z pamięcią krótkotrwałą i długotrwałą Luki w pamięci, trudności w przypominaniu sobie zdarzeń

Uzależnienie jest chroniczną chorobą. Charakteryzuje się potrzebą dostarczania do organizmu danego narkotyku. Jego długotrwałe skutki znacząco obniżają jakość życia. Mogą prowadzić do trwałych uszkodzeń mózgu. Wpływają na zdolności poznawcze i emocjonalne. Dlatego kompleksowe leczenie jest niezbędne.

Jakie są fizyczne objawy uzależnienia od narkotyków?

Fizyczne objawy uzależnienia od narkotyków mogą obejmować osłabienie organizmu. Występują omdlenia, nudności i wymioty. Zauważalna jest nadmierna potliwość. Mogą pojawić się wahania temperatury ciała. Częste są skoki ciśnienia. Ból mięśni i kości pojawia się, gdy ilość narkotyku spada. Osoba uzależniona jest również bardziej podatna na infekcje.

Dlaczego uzależniony zaprzecza swojemu problemowi?

Zaprzeczanie to mechanizm obronny. Pozwala on osobie uzależnionej utrzymać iluzję kontroli. Pomaga uniknąć konfrontacji z bolesną rzeczywistością nałogu. Jest to często wynik wstydu. Wynika też z poczucia winy. Lęk przed konsekwencjami społecznymi to również przyczyna. Obawiają się też utraty substancji. Przełamanie tego zaprzeczenia jest pierwszym krokiem do rozpoczęcia leczenia.

Jakie długoterminowe skutki może mieć zażywanie narkotyków na mózg?

Długoterminowe zażywanie narkotyków może trwale zmienić funkcjonowanie mózgu. Wpływa to na zdolność do koncentracji. Pogarsza się uczenie się. Problemy dotyczą oceny sytuacji. Utrudnia radzenie sobie ze stresem. Osłabia zapamiętywanie. Uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego mogą prowadzić do trwałych zaburzeń. Są to zaburzenia poznawcze i emocjonalne. Współwystępowanie zaburzeń psychicznych jest częstym problemem.

Należy znać sygnały. Mogą one świadczyć o przyjmowaniu substancji psychoaktywnych. W przypadku podejrzenia uzależnienia, nie ignoruj sygnałów. Szukaj profesjonalnej pomocy. Uzależnienie działa jak wirus, który ma zdolność rozprzestrzeniania się w różnych relacjach i systemach społecznych. – Chirurgia-Plastyczna.Warszawa.pl

Profilaktyka, diagnoza i leczenie uzależnień: skuteczne strategie wsparcia w walce z nałogiem

Ta sekcja koncentruje się na praktycznych aspektach radzenia sobie z uzależnieniami. Obejmuje strategie profilaktyczne. Przedstawia wyzwania związane z diagnozą. Dotyczy to zwłaszcza współwystępujących zaburzeń psychicznych. Omawia dostępne metody leczenia. Szczegółowo omówiona zostanie rola instytucji publicznych. Mowa o specjalistach (psychoterapeutach, psychiatrach). Ważne jest też wsparcie rodzinne w procesie zdrowienia. Oferuje kompleksowy przewodnik po ścieżkach pomocy.

Profilaktyka nałogów i przeciwdziałanie uzależnieniom to kluczowe obszary. Ministerstwo Zdrowia prowadzi w tym zakresie intensywne działania. Działalność w zakresie profilaktyki prowadzi Krajowe Centrum Przeciwdziałania Uzależnieniom (KCPU). KCPU jest wyspecjalizowaną agendą Ministra Zdrowia. Utworzono je w 2022 roku. Powstało w wyniku połączenia Krajowego Biura do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii oraz Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. KCPU-przeciwdziała-uzależnieniom poprzez edukację i wsparcie. Ministerstwo Zdrowia rekomenduje ostrzeżenia zdrowotne. Umieszczane są one na wyrobach tytoniowych. To część strategii profilaktycznej. Przeciwdziałanie uzależnieniom jest jednym z kluczowych obszarów działań.

Diagnoza uzależnienia jest złożona. Szczególnie trudna staje się, gdy współwystępują inne problemy psychologiczne. Należą do nich depresja, lęk, schizofrenia. Dużą trudnością jest fakt nakładania się różnych objawów. Wzajemnie się one wzmacniają lub osłabiają. To wydłuża proces diagnozy. Diagnoza nie jest krótkotrwałą czynnością. To długotrwała próba zrozumienia problemów. Problemy te są zdrowotne, życiowe i psychologiczne. W skutecznej terapii uzależnień powinni wspólnie brać udział psychoterapeuta uzależnień i psychiatra. Psychiatra-diagnozuje-zaburzenia psychiczne współwystępujące. Odpowiednia diagnoza decyduje. Określa, jakie oddziaływania powinny zostać podjęte. Dotyczy to psychoterapii i farmakologii. Wcześniejsze problemy mogą powodować rozwój uzależnienia. To z kolei wtórnie wzmacnia te pierwotne trudności.

Leczenie uzależnień jest procesem wieloetapowym. W Polsce stosuje się przede wszystkim metody psychologiczne, behawioralne i reprogramingowe. Główne elementy to terapia indywidualna, terapia grupowa, grupy samopomocowe. Leczenie uzależnienia jest ściśle związane z silną wolą. Ważna jest też chęć zmiany u osoby uzależnionej. Osoba borykająca się z uzależnieniem nie jest w stanie sama z niego wyjść. Konieczna jest profesjonalna pomoc. Terapia-przywraca-harmonię w życiu uzależnionego. W przypadku głębokiego uzależnienia często wymagana jest hospitalizacja i detoksykacja. Dopiero potem możliwa jest kompleksowa terapia. Udział rodziny i bliskich jest niezbędny. Silna wola i chęć zmiany są kluczowe. Jednak wsparcie specjalistów i społeczności jest nieodzowne.

Terapia to możliwość przywrócenia harmonii w życiu uzależnionego. – Medonet

Skuteczna terapia uzależnień obejmuje 7 kluczowych elementów.

  1. Przyznaj się do problemu jako pierwszy krok na drodze do zdrowienia.
  2. Zgłoś się do specjalisty, psychologa lub terapeuty uzależnień.
  3. Podjęcie detoksykacji w przypadku uzależnień fizycznych.
  4. Udział w terapii indywidualnej. Obejmuje ona pracę nad przyczynami nałogu.
  5. Włączenie do terapii grupowej. Zapewnia to wsparcie i wymianę doświadczeń.
  6. Zaangażowanie rodziny. Rodzina-wspiera-zdrowienie uzależnionego.
  7. Uczestnictwo w grupach samopomocowych. To pomaga w utrzymaniu trzeźwości.

Różne podejścia terapeutyczne są dostępne. Ich wybór zależy od indywidualnych potrzeb. Poniższa tabela przedstawia porównanie.

Podejście Cel Czas trwania/Forma
Detoksykacja Usunięcie substancji z organizmu, stabilizacja fizyczna Kilka dni/tygodni, w warunkach szpitalnych
Terapia indywidualna Praca nad przyczynami, mechanizmami, strategiami radzenia sobie Długoterminowa, regularne sesje z terapeutą
Terapia grupowa Wsparcie, wymiana doświadczeń, redukcja poczucia izolacji Cykliczne spotkania, często uzupełnienie terapii indywidualnej
Wsparcie rodzinne Edukacja rodziny, zmiana dynamiki relacji, współuzależnienie Sesje rodzinne, grupy wsparcia dla bliskich
Farmakoterapia Łagodzenie objawów odstawiennych, leczenie współistniejących zaburzeń Zależne od potrzeb, pod nadzorem psychiatry

Plan leczenia powinien być personalizowany. Często zmienia się go i modyfikuje w zależności od potrzeb pacjenta. W przypadku uzależnienia od narkotyków rodzaj psychoterapii jest związany z rodzajem zażywanego narkotyku. Zależy też od osobistych preferencji i doświadczeń. To zapewnia największą skuteczność.

Jaka jest rola rodziny w procesie leczenia uzależnień?

Rodzina odgrywa kluczową rolę w procesie zdrowienia. Powinna poddać się terapii lub edukacji. Jej zaangażowanie dwukrotnie zwiększa szanse. Szanse te dotyczą wyzdrowienia osoby uzależnionej. Wsparcie bliskich pomaga w budowaniu zdrowych relacji. Tworzy środowisko wolne od używek. Wymaga to również 'twardej miłości'. Oznacza to nie zamiatanie problemu pod dywan.

Czy uzależnienie od nikotyny jest bagatelizowane w kontekście innych nałogów?

Tak, uzależnienie od nikotyny jest często niesłusznie bagatelizowane. Dzieje się tak zwłaszcza w porównaniu z uzależnieniem od alkoholu czy narkotyków. Mimo to, jest to poważny nałóg. Ma liczne konsekwencje zdrowotne. Jego współwystępowanie z innymi uzależnieniami jest częste. Ministerstwo Zdrowia prowadzi działania profilaktyczne. Rekomenduje ostrzeżenia zdrowotne na wyrobach tytoniowych. To podkreśla powagę problemu.

Ile osób w Polsce zmaga się z uzależnieniem od alkoholu?

Szacuje się, że 1,9% dorosłych mieszkańców Polski było uzależnionych od alkoholu. Problem ten znacząco częściej dotyka mężczyzn (13,1%) niż kobiety (2,1%). Dodatkowo, około 7,3% pełnoletnich mieszkańców zmagało się z zaburzeniami zdrowia psychicznego. Były one związane z alkoholem. Te dane podkreślają skalę problemu.

Osoba pozostająca w bliskim otoczeniu uzależnionego powinna sama zwrócić się o pomoc. Psycholog lub terapeuta uzależnień udzieli fachowego wsparcia. Rodzina powinna poddać się terapii lub edukacji. Szansa na wyzdrowienie osoby uzależnionej wzrasta dwukrotnie. Dzieje się tak, gdy bliscy są zaangażowani. Zgłoś się do psychologa lub psychoterapeuty. Uzyskasz fachową pomoc i wsparcie. To jest kluczowe dla procesu zdrowienia. Przeciwdziałanie uzależnieniom jest regulowane prawnie. Przykładem jest Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.

Redakcja

Redakcja

Znajdziesz tu artykuły publicystyczne, analizy społeczne, pytania trudne, ale potrzebne do przemyślenia.

Czy ten artykuł był pomocny?